Naoshima, een eiland in de Japanse Binnenzee, transformeerde de afgelopen dertig jaar in een mekka voor de kunst- en architectuurfanaten. Het groeiende architectuurwalhalla huisvest twee Pritzker Prize winnende architectenbureaus. Naast Tadao Ando’s brutalistische Benesse House bevindt zich hier ook een bouwwerk van SANAA. De minimalistische veerbootterminal van het Japanse bureau verwelkomt de bezoekers op een ongedwongen manier.
De fotogenieke ontwerpen van SANAA vormen een terugkerend gegeven in het werk van Philippe Sarfati. INSIDE / OUTSIDE is de derde foto waar een project van SANAA de achtergrond vormt van de menselijke interactie met de architectuur. Over de eerste en de tweede foto schrijf ik hier. In deze foto legt Sarfati het spontane gedrag vast van een ferrymedewerker. De man neemt een rustmoment, nadat hij in de haven is aangekomen, om zichzelf presentabel te maken. Aangezien de meeste afbeeldingen die online beschikbaar zijn van dit project alleen de relatie met de horizon laten zien, wilde Sarfati een andere blik werpen op de veerbootterminal. De schoonheid belichten van de interactie tussen het bouwwerk, de gebruiker en het landschap.
Grenzeloze ruimte
SANAA-gebouwen worden gekenmerkt door lichtheid, openheid en vrije circulatie. Het bureau, gevormd door Kazuyo Sejima en Ryue Nishizawa, is superieur in het ontwerpen van schijnbaar “eenvoudige” gebouwen. De ferryterminal oogt zo fragiel en eenvoudig maar niets is minder waar.
De schoonheid belichten van de interactie tussen het bouwwerk, de gebruiker en het landschap
De ferryterminal bestaat uit één grote overkapping van ongeveer 3624m². Deze wordt ondersteund door een stalen rasterconstructie met dunne kolommen die doen twijfelen aan de soliditeit van dit project. De verspreide muren van spiegelglas verbergen deels structurele draagelementen als technische faciliteiten. Maar ze prikkelen ook de nieuwsgierigheid van de gebruiker. De spiegeloppervlakken verlenen zich tot een moment van reflectie. Het dagelijkse bootverkeer speelt zich af op de achtergrond en gaat een dialoog aan met de gebruiker op de voorgrond. De spiegels fungeren als canvas die delen van de horizon, de gebruiker en het gebouw kaderen. Een soort speling op de landschapskunstwerken die het kunsteneiland Naoshima rijk is.
De overige grotere glazen dozen herbergen de functionele voorzieningen als de kantoren, het café en het bezoekerscentrum. Het effect van deze fijne zuilen, het gebruik van spiegels en glas creëert een gebouw dat het spectaculaire landschap van zijn locatie naar binnen trekt. De grens tussen binnen en buiten vervaagt. Het wordt een grenzeloze ruimte, een fluïde gebied, die mensen aanmoedigt tot gebruik. De ferryterminal vormt een schoolvoorbeeld van SANAA’s architectuurtaal.
Dit beeld is de dertiende foto uit Philippes reeks ‘Territories’. Bekijk hier de hele reeks:
Bekijk hier de andere foto’s:
