Mijn wens is om op ontdekkingsreis te gaan in Japan, maar dan moet ik een vliegtuig in, terwijl ik vliegangst heb. Het zou zo fijn zijn als ik met de trein kan. Iets wat misschien wel eerder werkelijkheid wordt dan ik had durven dromen. De technologische en digitale ontwikkelingen maken reizen over land, zee, lucht en ruimte steeds gemakkelijker. Maar wat betekenen deze innovaties voor onze natuurlijke en gebouwde omgeving?
Even een kleine duik in de geschiedenis van het reizen. Door de industriële revolutie gingen mensen anders werken, wonen, leven en ook reizen. Goede infrastructuur werd gebouwd om sneller en beter mensen en plekken met elkaar te verbinden .Treinstations werden op de rand van een stad gebouwd, maar werden door de verstedelijking al snel het middelpunt Ze vormen kleine werelden, met voorzieningen voor reizen, recreëren, verblijven en werken, maar ook de poorten naar andere werelden. Om nog sneller te reizen, vliegen we steeds meer. Ook luchthavens vormen ministeden aan de rand van een stad of soms op kunstmatig aangelegde stukken land.
Revolutie Nu
Sinds het begin van deze eeuw vullen het trein- en vliegverkeer elkaar steeds meer aan of ‘concurreren’ zelfs met elkaar, want we kunnen kiezen. Zo reizen we vanaf eind oktober 2020 met een directe treinverbinding van Amsterdam naar hartje Londen of Wenen. De internationale treinverbindingen sluiten aan op het lokale spoorwegennet. Ruimtelijk verandert er weinig, emotioneel veel.
Beeld: Plompmozes 
Beeld: UN Studio 
Beeld: Plompmozes
Wat is de volgende stap? Voor een antwoord ga ik terug naar 2012. Elon Musk introduceert ‘Hyperloop’, een vacuümtrein die meer dan 1000 km/u rijdt door een netwerk van boven-en ondergrondse buizen .De Hyperloop is energiezuiniger en milieuvriendelijker dan een vliegtuig en gaat de wereld van reizen veranderen.
In 2018 presenteerde Ben van Berkel (UNStudio) de Hardt Hyperloop HUB: “It’s time for architecture to catch up with technology”. Hardt Hyperloop sluit aan op bestaande infrastructuur en verbindt toekomstige transferstations (HUBs) met elkaar. Een HUB integreert met de stad, zodat het een “onderdeel is van een stedelijke compositie”. Daarnaast functioneert het gebouw als een batterij die de stad voedt. Niet alleen met elektriciteit, maar ook met collectiviteit. Want een HUB is het middelpunt van handel en kennis, een markt: een samenkomst voor mensen en culturen, behoeften en wensen.
Beeld: Hardt
Innoveren is een ontdekkingsreis
Een HUB verandert onze interactie met de samenleving, omgeving en natuur. Het praktische voordeel van een Hyperloop is dat je reist van stadshart naar stadshart. Hyperloop verbindt zo steden in Europa met elkaar en wellicht zelfs naar mijn droombestemming Japan.
Een HUB verandert onze interactie met de samenleving, omgeving en natuur
Maar emotioneel gezien roept het vragen bij me op. Wat betekent ‘integreren’, als je een HUB ergens neerzet? Draagt het bouwen van dit soort oplossingen een steentje bij aan People en Planet Proof? Om te voorkomen dat we bouwen om te bouwen en innoveren om te innoveren, is het van belang om te weten waarom we bouwen en met welke reden. Dat met de hyperloop reizen beter is voor het milieu dan met het vliegtuig is een goed uitgangspunt, maar wat betekent dit idee ontwikkelen en integreren voor het milieu? Gaan we bestaande stadskernen verbouwen en opschalen? Wat moet hiervoor wijken?
Als de keuze er is, pak ik in ieder geval de trein naar Japan. Ik zie zeker toekomst in een Hyperloop, maar het zou jammer zijn dat ik met 1000 km/u geen flits van de wereld zie en uren ondergronds doorbreng. Want wat ik wel mooi vind aan vliegen, is dat de tijd hoog in de lucht stil lijkt te staan en dat ik de wereld vanuit een ander perspectief ervaar.