We zouden drie huizen bezoeken, maar er zijn al twee verkocht. “De woningmarkt draait hier op volle toeren. Hilversum is dé ideale woonplek voor veel mensen. Je bent omgeven door bos en hei, er zijn drie NS-stations en dankzij de uitvalswegen ben je met de auto zo in Amsterdam en Utrecht”, vertelt onze potentiële aankoopmakelaar. Vanwege de centrale ligging in het land is het ook een voor de hand liggende plek als je werkt in de randstad, maar niet al te ver van je familie in het noorden of oosten van het land wilt wonen. In mijn geval dus.
Het jaren zeventig huis ‘met stijlkenmerken uit de school van Dudok’ ligt aan het einde van een doodlopend straatje, bereikbaar vanaf een zogenoemde fietsstraat waar alleen maar aannemersbusjes en dikke auto’s overheen scheuren. Goed bedoeld initiatief mislukt. “In Hilversum is iedereen nogal gesteld op zijn auto.” Wij vertellen dat we vooral veel fietsen en met het ov gaan. “Heel verstandig dat jullie dat al gewend zijn, die kant wil Hilversum ook op.”
Om bij de voordeur te komen lopen we langs een grote uitstalling van de buurvrouw. De parkeerplaatsen voor haar woning heeft ze ingericht met een opblaaszwembadje, een zandbak, parasols, bloembakken, tuinstoelen, een minitractor, een groot roze kleed en een opslag. Haar scootmobiel staat bij de voordeur. Als we later de slaapkamers op de verdieping bekijken, zien we haar zitten in de tuin. Het is de moeder van een voetbalvrouw met een succesvolle eigen carrière horen we van de makelaar. “Een schat van een vrouw.”
“Jaren zeventig woningen hebben het imago dat ze niet van de allerbeste bouwkundige kwaliteit zijn”
Jaren zeventig woningen hebben het imago dat ze niet van de allerbeste bouwkundige kwaliteit zijn, maar eenmaal binnen vinden we de relatief lage platfondhoogte van 2,50 meter alles meevallen en zijn we onder de indruk van de ruime woonkamer en het zicht op de tuin. “Hier moet je alles aanpakken. Van het glas en de kozijnen tot de elektra en de cv. Reken maar op een investering van minimaal twee ton.” De vergrijzing gaat in Hilversum nog net iets harder dan in de rest van het land. Hierdoor hebben de meeste woningen die op de markt komen een aanzienlijke ‘upgrade’ nodig.
Het perceel is ongewoon ruim voor een huis in deze prijsklasse. Vrij wegkijken in het groen. Dat zou deze grote stap een stuk gemakkelijker maken. Al schetsend op de plattegrond en in de doorsnede hadden we gefantaseerd over een uitbouw. “Het is een beschermd dorpsgezicht. Een aanbouw realiseren is een heel gedoe, opbouwen kun je vergeten.”
We lopen het huis weer uit. Ik hoor de kinderen spelen op het plein van de school om de hoek. Ze hadden alleen plek voor ons middelste kind. Het grote witte huis is aan het einde van de straat is van een bekende countryzanger. Wonen in een gepimpt huis tussen (familie van) BN’ers en een basisschool op twintig minuten fietsen, ook dat is wonen in Hilversum. De makelaar schiet in de lach als hij mijn blik ziet.
“Zal ik de brochure maar weggooien? Dit wordt hem toch niet.”