De Amsterdamse watersportvereninging IJburg heeft een loodsachtig gebouw op een fantastische locatie aan het IJ in gebruik genomen. “Een boot met een mast kan zo naar binnen”, aldus architecten Beth Margulis en Floor Moormann van MargulisMoormann. Kenmerkend aan het gebouw is de lichte houten draagstructuur waar de bovenste verdieping aanhangt. Vijf vragen aan de architecten hoe ze dit is gelukt.
1. Waar lag de nadruk op tijdens het ontwerp?
“Het onderkomen van de watersportvereniging moest de parel van de wijk worden. Het moest contrasteren met de steenachtige, harde omgeving van IJburg. Door de toepassing van veel hout, steekt het gebouw niet alleen af tegen de omgeving, maar is het tevens circulair. Daarnaast hebben we de unieke locatie aan het IJ uitgebuit.”
2. Voor wie is het gebouw?
“Voor de Watersportvereniging IJburg, maar inmiddels verhuren ze ook aan de naastgelegen zeilschool. Dit is mogelijk omdat het gebouw een flexibele indeling heeft en uit twee volumes bestaat. In het buiten-volume, waar een half-klimaat heerst, is een verwarmd en geconditioneerd binnen-volume geplaatst. Zo ontstaat een energiezuinig duurzaam model: buffer van lucht isoleert het binnen-volume. Dit is handig voor de vereniging die vooral in de zomer actief is en dan meer ruimte nodig heeft.”
3. Wat maakt het gebouw bijzonder?
“De negen meter hoge Lariks spanten zijn de eyecatchers van het gebouw. Zo omkaderen een groot volume dat plaats biedt aan de klus- en clubruimtes. De vier schuifdeuren, van negen meter hoogte, bieden toegang aan de boten, maar zorgen ook voor ventilatie in de zomer en gaan open bij brandgevaar. Maar voor ons zit de schoonheid van het gebouw in het detail. De spanten doen tevens dienst als raamkozijn, waardoor het gebouw heel licht oogt.”
4. Wat was er uitdagend tijdens het proces?
“Om met het krappe beschikbare budget, iets te maken dat aan onze eigen, hoge esthetische eisen voldoet. Zo wilden wij geen kolommen op de begane grond die het bovenste volume, de vergaderruimte, zouden ondersteunen. Dit hebben we opgelost door de vergaderruimte op te hangen aan de draagconstructie.”
5. Waar zijn jullie trots op?
“Veel mensen zeiden dat wat wij in ons hoofd hadden onmogelijk was voor het beschikbare budget. Wij zijn dan ook ontzettend trots dat het toch is gelukt. En dat de vereniging nu dankbaar er gebruik van maakt, geeft natuurlijk veel voldoening. Dat was niet gelukt zonder de participatie van de leden tijdens en na de bouw. Er is nieuw leven in de vereniging gekomen door dit gebouw.”
